In de jaren 60 en 70 van de twintigste eeuw was Frits Florin directeur van het UAF, vanaf 2022 is Fatimazhra Belhirch degene die de koers uitstippelt. Hoe ziet Fatimazhra Belhirch die geschiedenis terug in de huidige organisatie waar zij momenteel de sturende kracht is? Wat is er wezenlijk veranderd? We stellen haar enkele vragen:
Fatimazhra, hoe gaat het UAF om met de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens?
Wij zijn al vanaf 1948 een mensenrechtenorganisatie en in de UVRM staat duidelijk aangegeven dat ieder mens recht heeft op een veilige haven en ook waardig werk. Daar hoort ook onderwijs bij. De mensen die wij ondersteunen komen hier naartoe omdat ze geen keuze hebben, ze zoeken een nieuw thuis waar ze weer veilig een nieuw bestaan op kunnen bouwen. Voor ons is dat niet alleen een mensenrecht maar ook een mensenplicht. Er zijn gelukkig al echt wat stappen gezet: in Nederland spreken we niet alleen over hoe mensen met een status eerder aan het werk kunnen maar ook mensen die nog in de asielprocedure zitten. Dat is echt een stap vooruit.
Zijn jou situaties bijgebleven waarin vluchtelingen regie namen of kregen over hun eigen leven?
Ik heb veel gesprekken gehad met cliënten en met alumni en ik weet daarom hoe belangrijk het is dat mensen weer regie krijgen over hun eigen leven. Dat hun talenten weer kunnen opbloeien als ze weer zien dat ze actief kunnen zijn, weer kunnen werken of onderwijs kunnen volgen. En vooral als hun ervaring en talenten worden gewaardeerd. Wat belangrijk is om te beseffen is dat statushouders vaak lang hebben moeten wachten en dat dat een grote impact heeft op hun welzijn. Ook omdat ze vaak als ‘vluchteling’, ‘asielzoeker’, ‘statushouder’ worden gezien en niet als Ahmed, Lilith, Alexander, Anja, mensen met alles wat ze met zich meebrengen. Zij willen weer zich zelf kunnen zijn, als mens gezien worden en ook kansen krijgen om hun talenten, kennis, ervaring en ambities te gebruiken. Het is mooi te zien hoe mensen dan weer gaan bloeien.
'Het UAF biedt steun maar de mensen doen het uiteindelijk zelf. Dat is de kracht van deze vluchtelingen. En we zijn er trots op dat we dat kunnen helpen bereiken.'
Hoe is over het algemeen het draagvlak om gevluchte studenten en professionals te ondersteunen?
Onze donateurs zijn betrokken mensen die een steentje willen bijdragen aan ons werk omdat ze het belangrijk vinden dat mensen die hier naartoe zijn gevlucht een duurzaam bestaan willen opbouwen en daar ondersteuning bij nodig hebben. Een deel daarvan heeft ook de motivatie zoals aangegeven vanwege de academische banden. Maar dat is vaak een onderdeel. Het is mooi te zien dat er een verscheidenheid van donateurs is van jong tot oud, diverse achtergronden, ook veel oud-cliënten.
Welke vorm van ondersteuning is het belangrijkst voor de vluchtelingen die zich melden bij het UAF?
Het is belangrijk dat we onze cliënten kunnen ondersteunen met advies over studie en ook het begeleiden tijdens hun studie en hetzelfde geldt over het delen van kennis over de Nederlandse arbeidsmarkt.
Maar even belangrijk is wat we doen met gemeenten, het bedrijfsleven en belangenbehartiging. Het UAF zorgt ervoor dat bedrijven de kracht van vluchtelingen zien en dat ze open staan voor talenten met een vluchtelingenachtergrond. We adviseren ook gemeenten hoe om te gaan met de nieuwe Inburgeringswet en hebben nauw contact met ze om te zorgen dat mensen goed landen en ruimte krijgen om een goede start te maken.
Daarnaast spelen we een belangrijke rol als belangenbehartiger bij ministeries waar beleid en wetgeving wordt opgesteld die vluchtelingen aangaat zoals OCW en SZW, maar ook VNG en COA.
Wat maakt het UAF volgens jou een mooie organisatie?
Wat ik mooi vind aan het UAF is dat we een diverse organisatie zijn. Ongeveer 20% heeft een andere culturele achtergrond en daarvan heeft het merendeel een vluchtelingenachtergrond.
We weten als organisatie als geen ander waar vluchtelingen tegenaan lopen. Maar dat sluit niet uit dat we als organisatie ook in gesprek gaan met onze cliënten en alumni om te vragen wat er speelt en wat ze van onze dienstverlening vinden. Je moet immers niet óver maar mét mensen spreken.
Het UAF toen
In de jaren 60 en 70 van de twintigste eeuw was Frits Florin directeur van het UAF. Hoe zag het vluchtelingenvraagstuk er destijds uit? Waar liep Frits Florin tegenaan en wat waren zijn verdiensten? Lees het hier: ‘Het UAF toen en nu (deel 1): in gesprek met oud-directeur Frits Florin’
Talent mag niet verloren gaan
Geef gevluchte studenten en professionals de kans zich te ontwikkelen. Met jouw donatie maak jij voor hen een wereld van verschil.
Help jij vluchtelingen op weg?
![UAF-logo-staand-zonder-payoff-[RGB]](https://www.uaf.nl/wp-content/uploads/2023/02/cropped-UAF-logo-staand-zonder-payoff-RGB-223x300.png){kind=logo}
