d880x320

Doe mee

<div class="bold-violet" style="text-align: left">

<b>Stel, je bent een technisch talent met een afgeronde opleiding Bouwkunde. Je hebt zelfs al werkervaring opgedaan bij een ingenieursbureau. Dan beland je door omstandigheden plotseling in een nieuwe omgeving, met een andere taal en een andere cultuur. Wat is je talent en kennis in die nieuwe omgeving waard? </b><b>Heel veel, mits je de kans krijgt om aansluiting te vinden. Help mee en geef vluchtelingen de kans om hun kennis en talent in Nederland te ontwikkelen. Dan help je niet alleen hen, maar de samenleving als geheel.</b>

</div>
<div style="margin-top: 20px">

[button link="https://www.uaf.nl/doneer/" button_type="filled"]Doneer nu[/button]

</div>


Help mee

180214-547-convenant-zwolle

180214-547 Convenant Zwolle

Word partner

<div class="bold-violet">We begeleiden vluchtelingen bij het ontsluiten van kennis en talent in een nieuwe omgeving, met een nieuwe cultuur en een nieuwe taal. Of dat traject succesvol is, is afhankelijk van veel factoren. Allereerst van de inzet van de vluchteling zelf. Maar net zo goed van de welwillendheid van partijen waar hij of zij mee te maken krijgt: de gemeente, onderwijsinstellingen, het bedrijfsleven.</div>
<div></div>
<div>

Als we samen zorgen voor goede omstandigheden is de kans op succes het grootst. En het mooie is: dan profiteert iedereen. Een vluchteling die zijn of haar kennis en talent kan inzetten heeft geen uitkering meer nodig van de gemeente, slaagt voor zijn of haar studie en is daarna van betekenis in het werkende leven.

</div>


Partners

600600p4663ednmainimg-alliander-statushouders-ontvangen-diploma-van-minister-koolmees

600600p4663EDNmainimg-Alliander---statushouders-ontvangen-diploma-van-minister-Koolmees

Voor vluchtelingen

<h3>Welkom!</h3>
Ben je gevlucht en wil je graag studeren of werken in Nederland? Het UAF is een stichting speciaal voor gevluchte studenten en professionals. We werken samen met onderwijsinstellingen, bedrijven en gemeenten. Lees hier informatie in je eigen taal: <a href="https://www.uaf.nl/taalpagina-engels/" target="_blank" rel="noopener noreferrer" data-apiroute="page" data-slug="taalpagina-engels" data-lang="nl">Engels</a>, <a href="https://www.uaf.nl/voor-vluchtelingen-frans/" target="_blank" rel="noopener noreferrer" data-apiroute="page" data-slug="voor-vluchtelingen-frans" data-lang="nl">Frans</a>, <a href="https://www.uaf.nl/taalpagina-arabisch/" target="_blank" rel="noopener noreferrer" data-apiroute="page" data-slug="taalpagina-arabisch" data-lang="nl">&#1575;&#1604;&#1593;&#1585;&#1576;&#1610;&#1577;</a> , <a href="https://www.uaf.nl/voor-vluchtelingen-farsi-perzisch/" target="_blank" rel="noopener noreferrer" data-apiroute="page" data-slug="voor-vluchtelingen-farsi-perzisch" data-lang="nl">&#1601;&#1575;&#1585;&#1587;&#1740;</a> en<a href="https://www.uaf.nl/voor-vluchtelingen-tigrinya/" target="_blank" rel="noopener noreferrer" data-apiroute="page" data-slug="voor-vluchtelingen-tigrinya" data-lang="nl"> &#4725;&#4877;&#4653;&#4763;</a>.
<div>

Wil je graag ondersteuning ontvangen van het UAF? Vul de UAF Advisor hieronder in of neem contact met ons op. Wij zijn bereikbaar op maandag, dinsdag, woensdag en donderdag van 09:30 to 12:30 via 030-2041504. Je kunt je vraag ook stellen via <a href="https://www.facebook.com/stichtinguafnl" target="_blank" rel="noopener noreferrer">Facebook</a> of <a href="https://twitter.com/UAFnl" target="_blank" rel="noopener noreferrer">Twitter</a>. Ons webcareteam zit voor je klaar om je vragen te beantwoorden!

</div>


<p>Ze had redenen genoeg om het bijltje er, in ieder geval tijdelijk, bij neer te leggen. Maar Dalal Ghanim (23) ging door. En hoe! Ze deed drie jaar vwo in &eacute;&eacute;n jaar en staat inmiddels aan de vooravond van twee universitaire masters. Dalal is niet te stoppen. &lsquo;Ik denk dat ik heel sterk ben geworden.&rsquo;</p>


dalal

Dalal

‘Ik wil graag bijdragen aan onderzoek naar nieuwe medicijnen’

<div class="bold-violet">Ze had redenen genoeg om het bijltje er, in ieder geval tijdelijk, bij neer te leggen. Maar Dalal Ghanim (23) ging door. En hoe! Ze deed drie jaar vwo in &eacute;&eacute;n jaar en staat inmiddels aan de vooravond van twee universitaire masters. Dalal is niet te stoppen. &lsquo;Ik denk dat ik heel sterk ben geworden.&rsquo;</div>
&nbsp;

&lsquo;2019 was een tegenstrijdig jaar&rsquo;, blikt Dalal Ghanim (23) terug. &lsquo;Ik was veel ziek, maar won tegelijkertijd twee mooie prijzen: de ROSANNA Fund Award en de UAF-Award publieksprijs.&rsquo; Voor nog een andere prijs van de Universiteit Utrecht was ze genomineerd. &lsquo;Ik kan de prijzen goed gebruiken, want er zijn momenten dat ik kapot ben. Dit geeft me motivatie om door te gaan.&rsquo;
<div class="bold-violet">Wennen</div>
Dalal vluchtte eind 2013 met haar ouders, twee broers en twee zussen vanuit Irak naar Nederland. Ze vond het moeilijk om te wennen, vertelt ze. In Nederland was alles anders. Bovendien kreeg ze per telefoon de verschrikkelijke verhalen van haar achtergebleven familieleden, vrienden en vriendinnen mee. Nog steeds, want in het Noorden van Irak is het tot op de dag van vandaag onrustig. Dalal: &lsquo;Voor de buitenwereld lijkt het voorbij, maar de oorlog is nog steeds gaande. Recent nog overleed een neef van me. Het geeft veel stress. En als ik gestrest ben word ik sneller ziek. In de afgelopen jaren lag ik veel op bed. Ik was snel en lang verkouden en had allerlei pijntjes onder de leden die iemand van mijn leeftijd niet hoort te hebben.&rsquo;
<div class="bold-violet">Doorgaan, doorgaan, doorgaan</div>
Ondanks de stress is Dalal een bezige bij. Haar leven in een notendop: een voltijd studie Farmacie aan de Universiteit Utrecht, een bijbaan in een apotheek, bijles wiskunde geven aan middelbare scholieren (15 tot 25 uur per week) &eacute;n opkomen voor de rechten van Yezidi-vrouwen. Dit laatste doet ze onder meer met mediaoptredens (NOS, Jensen, AD, Telegraaf) en door deel te nemen aan demonstraties. Hoe ze het doet? Dalal nuchter: &lsquo;Ik probeer gewoon alle ballen in de lucht te houden.&rsquo;
<div class="bold-violet">Dromen</div>
Gevraagd naar haar dromen zegt ze: &lsquo;Ik hoop dat Yezidi&rsquo;s op een dag erkend worden als volk. En dat de mensen die hulp nodig hebben, hulp krijgen. Daarnaast wil ik graag geneesmiddelen ontwikkelen voor zeldzame aandoeningen. Iedereen de juiste behandeling, daar ga ik voor. Er zijn te veel ziektes die niet gezien worden en waar geen goede oplossingen voor zijn. In Irak was de gezondheidszorg heel slecht. Als ik afgestudeerd ben wil ik naar ontwikkelingslanden om mensen te helpen.&rsquo;
<div class="bold-violet">Nederland papierenland</div>
Dalal was zeventien toen ze Irak verliet. Ze was op dat moment net klaar met haar eindexamen. Eenmaal in Nederland hoorde ze dat ze geslaagd was &ndash; met gemiddeld een 9.3. Haar diploma kreeg ze niet opgestuurd. Dalal: &lsquo;Helaas is Nederland een papierenland. Toen ik aan mijn mentor op mijn taalschool vertelde dat ik een medische opleiding aan de universiteit wilde doen, keek ze me met grote ogen aan. &ldquo;Dat gaat je nooit lukken&rdquo;, zei ze. In plaats daarvan schreven ze me in voor mbo niveau 1. Ik kwam huilend thuis. Hoe durfden ze?&rsquo;
<div class="bold-violet">Stilstaan of verdergaan</div>
&lsquo;Ik liet het er niet bij zitten. Ik ben op zoek gegaan naar mogelijkheden en ontdekte dat ik aan de Vrije Universiteit in Amsterdam mijn vwo in &eacute;&eacute;n jaar kon halen. Zonder recht op studiefinanciering of reiskosten vanuit de overheid, maar m&eacute;t steun van het UAF heb ik het gehaald. Vraag me niet meer hoe.&rsquo; Dalal beschrijft de stapel boeken. &lsquo;Dat jaar kreeg ik alle lesstof van vwo 4, 5 en 6 in &eacute;&eacute;n keer. En alles in het Nederlands, h&egrave;. Juist in die periode had ik veel zorgen om mijn familie en vrienden in Irak. Er waren momenten dat ik gebroken was, dagenlang lag ik in bed. Maar die rotsituatie gaf me ook kracht.
<blockquote>Ik kon kiezen: stilstaan en niets doen of verdergaan. Ik ging verder.&rsquo;</blockquote>
<div class="bold-violet">Voorbeeld zijn</div>
De financi&euml;le steun van het UAF heeft ze inmiddels niet meer nodig. Dalal is regulier student en heeft recht op studifinanciering. Maar om advies vraagt ze nog steeds. &lsquo;Ik ori&euml;nteer me momenteel op een cursus Engels. Op zulke momenten weet ik mijn begeleider bij het UAF blindelings te vinden.&rsquo; Haar doel voor 2020, nu ze haar bachelor Farmacie bijna heeft afgerond: de master Farmacie &eacute;n een master Human Rights, Gender Studies of Internationaal Recht. Dalal: &lsquo;Het klinkt misschien gek, maar mijn studie heeft niet altijd op &eacute;&eacute;n gestaan. Ik had zoveel op mijn bordje. Zonder al die zorgen was mijn opleiding makkelijk te doen voor mij. Hopelijk wordt het rustiger en krijg ik meer tijd om te studeren. Weet je wat het is: trauma&rsquo;s maken je &oacute;f kapot &oacute;f heel sterk. Ik denk dat ik heel sterk ben geworden. Ik wil een voorbeeld zijn voor anderen. Het verleden kunnen we niet veranderen, de toekomst wel. Laten we daar voor werken.&rsquo;

<em>Foto: Suzanne Blanchard</em>


Onze laatste updates

Na een jaar hard studeren en op veel modellen werken, hebben alle 10 deelnemers van de kappersopleiding in Amersfoort op dinsdag 11 februari hun diploma behaald. De docent was erg tevreden met hun inzet tijdens de opleiding, hun goede cijfers voor het theorie-examen en de knappe prestaties voor de eindopdrachten.

Het was een emotioneel afscheid van de docent (Nicole) omdat ze, ondanks de ups en downs gedurende de opleiding, een hechte band met de deelnemers heeft opgebouwd. Ze gaf zelfs aan dat ze heel graag contact wil blijven houden en zover mogelijk de groep tips en advies wil geven.

We hebben het feest afgesloten met heerlijke Syrische hapjes, waarna iedereen blij met het diploma in de hand naar huis ging.



De tweede groep kappers in Amersfoort heeft hun opleiding met succes afgerond

Er zijn negen beurzen uitgereikt aan gevluchte academici via de NWO-pilot &lsquo;Hestia-Impuls voor Vluchtelingen in de Wetenschap&rsquo;. De minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap, Ingrid van Engelshoven, was aanwezig bij de uitreiking en ging in gesprek met de academici en met de betrokken partijen.

UAF-directeur Mardjan Seighali sprak de aanwezigen toe<em>: &ldquo;Onderwijs en kennis zijn voor het UAF erg belangrijk. Ze bieden je de kans om jezelf te ontplooien. Om ook in Nederland te kunnen laten zien wie je bent en wat je kunt. Ik ben dan ook heel blij en trots dat NWO een programma heeft voor gevluchte wetenschappers.&rdquo;</em>
<h3>Onderzoeken</h3>
Met deze beurs krijgen de wetenschappers een aanstelling als junior of senior onderzoeker bij uiteenlopende onderzoeksprojecten. Zo gaat er een academici onderzoek doen naar hoe ouders via genen en omgeving de gezondheid van hun kinderen be&iuml;nvloeden. Een ander doet onderzoek naar de bijdrage van buurt- en gemeenschapsinitiatieven bij de integratie en arbeidsmarktparticipatie van vluchtelingen.
<h3>Voortzetten en opbouwen</h3>
Vorig jaar werden er via dit programma ook al twaalf beurzen uitgereikt. De academici die een beurs ontvangen kunnen hun wetenschappelijke carri&egrave;re voortzetten, een netwerk opbouwen, aansluiting vinden bij Nederlandse onderzoeksprojecten en hun kennis en vaardigheden vergroten. Het uiteindelijke doel is dat zij hun onderzoekslijn uit het thuisland weer oppakken. Deze NWO-pilot is ontwikkeld in samenspraak met De Jonge Akademie, de KNAW en het UAF.

&nbsp;


Negen beurzen voor gevluchte wetenschappers

<div class="bold-violet">Nieuws van Ammar: hij heeft een &lsquo;vaste&rsquo; baan bij de NS. Voor het laatste artikel in deze reeks belden we hem op. &lsquo;Ik hoop dat andere mensen van mijn verhaal leren.&rsquo;</div>
&nbsp;

<strong>Ammar, een baan bij de NS, precies zoals je wilde. Gefeliciteerd! Hoe heb je het voor elkaar gekregen?</strong>

&lsquo;Via mijn werkervaringsplek heb ik de kans gekregen om mezelf te laten zien. Ik loop nu 10 maanden rond bij de NS. In deze periode heb ik het bedrijf leren kennen, ik heb de mensen leren kennen en de mensen leerden mij kennen. Langzaam begonnen de mensen aan mij te vragen of ik iets voor ze wilde doen. Ik heb allerlei opdrachten gedaan en uiteenlopende teams geholpen. Ik zit echt goed op mijn plek op de afdeling maintenance en operations. Toen ik een vacature als systeembeheerder voorbij zag komen heb ik gereageerd. Mijn manager weet inmiddels wat ik kan. Daarom ben ik aangenomen.&rsquo;

&nbsp;

<strong>Na hoeveel maanden wist je: ik wil hier werken?</strong>

&lsquo;Eigenlijk beviel het vanaf dag &eacute;&eacute;n goed. Ik voel me hier fijn. De collega&rsquo;s respecteren mij en helpen me om mijn werk goed te doen. Ik word als mens behandeld, heel anders dan ik gewend was bij de bedrijven waar ik in Syri&euml; heb gewerkt. Daar mag je een manager niet zomaar aanspreken, hier wel. De sfeer is niet vergelijkbaar.&rsquo;

&nbsp;

<strong>Is dit de baan waar je op hoopte?</strong>

&lsquo;Niet helemaal. Als systeembeheerder is het mijn verantwoordelijkheid om een systeem draaiende te houden, terwijl ik het ook leuk vind om systemen te ontwikkelen. Ik hoop dat ik daar naartoe kan groeien. Voor nu ben ik tevreden. Je kunt niet altijd meteen je droombaan vinden, dan moet je wel heel veel geluk hebben. Er zijn veel mogelijkheden bij de NS, want het is een gigantisch bedrijf. Als je goed werk levert en in jezelf gelooft, groei je. Er zijn veel deuren en achter iedere deur bevindt zich een ander leven. Ik wil de deuren blijven openen.&rsquo;

&nbsp;

<strong>Jij ontwikkelt je hier terwijl jouw familie onder moeilijke omstandigheden leeft in Syri&euml;. Hoe ga je daarmee om?</strong>

&lsquo;Ik heb veel verloren, maar ik kan niet wachten. Ik moet doorgaan met mijn leven en positief blijven. Ik werk aan mijn toekomst en volg mijn passie. Gelukkig zijn, blijven lachen. Maar het is moeilijk; het is onvoorstelbaar wat er in Syri&euml; gebeurt, nog steeds. De prijzen zijn gigantisch hoog en de stroom valt vaak uit. Ik heb mijn eigen familie en mensen achtergelaten om opnieuw te beginnen. Nu ik hier ben wil ik dat niemand kan zeggen: &ldquo;Je bent een profiteur.&rdquo; Ik wil geen profiteur zijn, ik wil een gever zijn, zoals iedereen in Nederland. En ik wil dat mensen van mijn verhaal leren. Sommigen geloven niet dat je succesvol kunt zijn in Nederland nadat je opnieuw bent begonnen. Het kan wel. Als je maar hard werkt en positief blijft. Opgeven leidt tot niets.&rsquo;

&nbsp;

<strong>Wat is het moeilijkste aan opnieuw beginnen?</strong>

&lsquo;De taal, de traditie, de cultuur, de mensen. Ik heb alles opnieuw moeten leren kennen. Ik leef in een totaal ander systeem dan ik gewend ben. Het bedrijfsleven is niet vergelijkbaar. Gelukkig ben ik redelijk flexibel. Ik probeer mee te bewegen met de golven, ik ga met de stroming mee. Vanaf dag &eacute;&eacute;n heb ik meegedaan aan carnaval. Dat was totaal nieuw voor mij. Iets grappigs, iets raars, maar ik accepteerde het.&rsquo;

&nbsp;

<strong>Hoe gaat het met je studie aan de Fontys hogeschool?</strong>

&lsquo;Ik ben geswitcht en volg nu een opleiding Informatica aan de Avans hogeschool. Dat is net als de opleiding ICT Service Management een deeltijd associate degree. Ik ga een dag per week naar school. Tot nu toe gaat het goed: ik heb drie blokken gehaald, ook vakken die Nederlanders niet hebben gehaald. Gezien mijn baan is het misschien niet noodzakelijk om mijn studie af te maken, maar de NS vindt het ook belangrijk dat ik me ontwikkel. Voor mijn carri&egrave;re is het goed, dus ik ga niet stoppen. Zodra ik dit diploma heb, ga ik verder studeren.&rsquo;

&nbsp;

<strong>In ons vorige gesprek gaf je aan dat je graag je oma en moeder wilt zien. Is die kans toegenomen nu je een baan hebt?</strong>

&lsquo;Het is heel belangrijk voor mij om ze te zien. Ik kan niet naar Syri&euml; en gezien de leeftijd van mijn oma zal het lastig worden voor haar om te reizen, maar ik hoop in ieder geval mijn moeder te zien. Ik weet niet hoe het verder loopt. Ik krijg in eerste instantie een eenjarig contract, als alles goed gaat daarna een vaste aanstelling. Zodra ik die heb kan ik tegen de IND zeggen: &ldquo;Kijk, ik heb een contract voor onbepaalde tijd. Ik wil mijn moeder graag hierheen brengen om mij te bezoeken.&rdquo; Gewoon voor een of twee maanden.&rsquo;

&nbsp;

<strong>In Arnhem startte in januari een <a href="https://www.uaf.nl/nieuws/leerwerktraject-in-de-energiesector-van-start-in-arnhem/" data-type="news" data-apiroute="post" data-slug="leerwerktraject-in-de-energiesector-van-start-in-arnhem" data-lang="nl">nieuw leerwerktraject</a>. Een van de deelnemers is <a href="https://www.uaf.nl/verhalen/badr-begint-aan-nieuw-hoofdstuk-met-technisch-leerwerktraject-aan-de-han/" data-type="story" data-apiroute="post" data-slug="badr-begint-aan-nieuw-hoofdstuk-met-technisch-leerwerktraject-aan-de-han" data-lang="nl">Badr</a>. Zijn situatie nu is vergelijkbaar met jouw situatie anderhalf jaar geleden. Welk advies heb je voor hem?</strong>

&lsquo;Badr, sta open voor het leven hier en respecteer iedereen. Dan krijg je ook respect terug. Geloof dat je het kan en volg je passie. Dat kan in Nederland. En het belangrijkste: blijf lachen. Zodra je in een depressie raakt red je het niet. Lachen en positief blijven, dat is het allerbelangrijkste.&rsquo;

&nbsp;

<strong>Wat is jouw volgende doel?</strong>

&lsquo;Leven. Dus: werken, studeren, hopelijk mijn diploma halen, een huisje kopen met mijn vriendin, zodat we ook verder kunnen. Doorgroeien, zoals iedereen doet. In Nederland is het leven ongelooflijk fijn. Het is een van de gelukkigste plekken op de wereld. Wees maar blij dat je hier geboren bent, dat je hier mag leven. Net zoals ik nu doe.&rsquo;

&nbsp;
<div class="blue-card">
<blockquote><strong>Hoe gaat het met Ibrahim?</strong></blockquote>
Ibrahim: &lsquo;Ik heb nog steeds een werkervaringsplek bij de NS. Mijn doel was om een waardevolle collega te zijn. Dat lukt steeds beter. De barri&egrave;res zijn weg en ik kan makkelijker praten met de mensen om me heen. Mijn volgende doel: een vaste baan. Daarvoor moet ik gesprekken voeren met alle mensen die mij kunnen helpen om een volgende stap te zetten. Daar ben ik nu mee bezig.&rsquo;

</div>
Foto: Suzanne Blanchard



Update: Ammar heeft een baan bij de NS

Actueel

<h2>Over het UAF</h2>
<p>Het begon in 1948, toen een studentenopstand in Praag hard werd neergeslagen. Een groep van vijftig Tsjechische studenten en docenten vluchtte naar Nederland. Op initiatief van de Nederlandse universiteiten kregen zij de kans om hun studie in Nederland voort te zetten.</p>
<p>Dat was het begin van het UAF. Ruim zeventig jaar later ondersteunen en begeleiden we, in samenwerking met donateurs, bedrijven, gemeenten en onderwijsinstellingen, jaarlijks zo&#8217;n vierduizend gevluchte studenten en professionals. Samen geven we kennis en talent de ruimte.</p>
<a class="button filled" href="/wat-we-doen" data-slug="wat-we-doen" data-apiroute="page" data-lang="nl" data-type="page">Bekijk wat we doen</a>


Update: Ammar heeft een baan bij de NS

Update: Ammar heeft een baan bij de NS

Update: Ammar heeft een baan bij de NS

Update: Ammar heeft een baan bij de NS

Vluchtelingen brengen hun kennis en kwaliteiten mee

Doe mee

Word partner

Voor vluchtelingen

‘Ik wil graag bijdragen aan onderzoek naar nieuwe medicijnen’

Onze laatste updates

De tweede groep kappers in Amersfoort heeft hun opleiding met succes afgerond

Negen beurzen voor gevluchte wetenschappers

Update: Ammar heeft een baan bij de NS

Over het UAF

Ook interessant