‘Elektriciteit zit in mijn bloed’

Fitsum Fisseha (27, afkomstig uit Eritrea) is bezig met zijn interne opleiding laagspanning niveau 3 bij Stedin. Het is een begin, vindt hij, want hij wil verder. Fitsum (spreek uit: Foetsum): ‘Ik mag nog niet alles doen. Ja, een meter vervangen en nog een paar andere dingen. Maar als ik iets bijzonders tegenkom bij een klant, bel ik een collega. Als ik officieel eerste monteur ben, mag ik bijzonderheden zelf oplossen.’

Dat hij ‘iets elektrisch’ wilde doen wist Fitsum al op jonge leeftijd: ‘Het is een gevoel van binnen, ik weet niet hoe ik dat uit moet leggen. Elektriciteit zit in mijn bloed. Storingen oplossen, draden aan elkaar knopen, verbindingen maken: ik deed het als kleine jongen al. Ik was altijd bezig met elektrische apparaten.’

In zijn thuisland doorliep Fitsum het hele schoolsysteem: elementary school (groep 1 tot en met 5), junior school (6, 7 en 8) en high school (9, 10 en 11). Fitsum: ‘Daarna moet je óf in militaire dienst óf je mag naar college. Alleen: zodra je college hebt afgemaakt moet je alsnog in militaire dienst. Ik zag het bij vrienden om me heen. Ik wilde het niet. “Wat doe ik hier?” dacht ik. Samen met een aantal vrienden ben ik in 2015 via Ethiopië naar Nederland gevlucht.’

Liever kijken? Dat kan hier: Fitsum volgt het leerwerktraject voor elektromonteurs bij Stedin

Zijn eerste kennismaking met Stedin was in 2016. Fitsum woonde toen twee jaar in Nederland. In zijn appartement in Rotterdam gaf zijn nieuwe koelkast kortsluiting. Fitsum: ‘De monteur van Stedin, Abdul, leek op mij. Dus ik vroeg: “Kom je ook uit Eritrea?” Hij kwam uit Djibouti, een buurland van Eritrea. We raakten aan de praat. Aan het einde van ons gesprek legde hij uit hoe ik het probleem zelf kon verhelpen.’ Tegenwoordig zijn ze collega’s, Fitsum en Abdul. ‘Ik kom hem vaak tegen. “Ken je me nog?” vroeg ik de eerste keer. Hij wist het nog. We hebben nu een band en groeten elkaar.’

Hoe kom je de rivier over?

In 2018 kwam Fitsum in aanraking met het mbo-leerwerktraject voor statushouders in de regio Rotterdam van Stedin en het UAF. Fitsum: ‘Ik had al eerder over het UAF gehoord, maar dit leerwerktraject was de perfecte aanleiding om contact op te nemen. Dit was precies wat ik zocht. Het UAF is de brug voor mij geweest.’ Met zijn arm wijst hij eerst naar links en dan naar rechts: ‘Hier ben ik en daar is Stedin. Hoe kom je die rivier over? Met mijn UAF-begeleider heb ik nog steeds contact. Vandaag was hij nog op de bedrijfsschool.’

‘Zolang ik de kans krijg wil ik me ontwikkelen bij Stedin. Dit bedrijf is perfect voor mij, want er zijn veel doorgroeimogelijkheden: monteur, eerste monteur, VP, AVP, uitvoerder, enzovoorts.’ En uiteindelijk directeur? Hij lacht: ‘Als het moet doe ik het. Maar ik heb tegen mijn begeleider gezegd dat ik niet achter de computer wil zitten. Ik wil met mijn handen werken, iets aanraken, knippen of buigen. Dat wat los zit weer vast maken. Ik vind het prima om directeur te worden, maar dan wel een die buiten is en collega’s helpt.’

Tekst: Job Hulsman | Foto: Suzanne Blanchard