Vluchten is geen zwakte, het is een strategie om te overleven en op een ander moment terug te vechten.
Toen mensenrechtenjurist en universitair docent Prosper zijn thuisland moest ontvluchten, wist hij dat zwijgen geen optie was. Dankzij Scholars at Risk (SAR) en de begeleiding van het UAF kon hij in Nederland een nieuw leven opbouwen. In dit persoonlijke interview vertelt hij over de angst van vluchten, de hoop die hij vond in de academische wereld en zijn diepe verlangen om via onderwijs en onderzoek iets te betekenen voor anderen in gevaar.
Hoe ben je toegetreden tot het programma Scholars at Risk (SAR)?
In 2018, toen ik wist dat ik moest vluchten, heb ik me aangemeld bij SAR in New York. Mijn eerste plaatsing die ze konden regelen was aan de Rijksuniversiteit Groningen. Tijdens een SAR-conferentie hoorde ik over mogelijkheden bij de Vrije Universiteit Amsterdam. Na een paar gesprekken kreeg ik daar een plek aangeboden die beter aansloot bij mijn academische profiel.
Hoe ben je uit je land van herkomst gevlucht en in Nederland in veiligheid gekomen?
Daar kan ik helaas niet in detail op ingaan. Het zou anderen in gevaar kunnen brengen die nog altijd via dezelfde routes proberen te ontsnappen aan vervolging.
Wie was jouw trajectbegeleider bij het UAF en wat heeft de begeleiding door die persoon voor jou betekend?
Mijn trajectbegeleider Ewing speelde een bijzondere rol. Hij was essentieel in mijn overstap naar de Vrije Universiteit Amsterdam en hielp me enorm tijdens mijn eerste maanden in Nederland. Dankzij hem kon ik echt landen.
Wat kon hij voor jou betekenen?
Hij maakte de overgang naar een nieuw land, zowel professioneel als persoonlijk, een stuk lichter. Hij zorgde ervoor dat ik terechtkwam op een academische plek die paste bij mijn ervaring en expertise.
Wat zou je tegen hem willen zeggen?
Ga vooral door met dit mooie werk! Toen ik jou bij het UAF mocht ontmoeten gaf je me hoop en motivatie. Als jij je weg kon vinden in een vreemd land, dan kon ik dat ook. Je aanwezigheid was inspirerend. Jouw steun gaf mij kracht. Blijf alsjeblieft met dezelfde toewijding anderen steunen en begeleiden!
Wat heeft jouw deelname aan het SAR-programma betekend voor jouw leven?
Het gaf me een nieuw doel, een veilige plek om mijn leven opnieuw op te bouwen. Ik kon mijn onderzoek voortzetten, mijn stem weer laten horen, en een bijdrage leveren aan internationale academische gesprekken. Dat was in mijn thuisland onmogelijk geweest.
Wat zou je willen zeggen tegen andere Scholars at Risk die in hun eigen land onder druk staan?
Zoals iemand ooit zei: ‘Het kwaad wint wanneer goede mensen zwijgen.’ Wees moedig. Wees niet bang om je uit te spreken. En als het te gevaarlijk wordt: vluchten is geen zwakte, het is een strategie om te overleven en op een ander moment terug te vechten.
Hoe ervaar je de academische vrijheid in Nederland?
Die heeft me in staat gesteld mezelf uit te drukken op manieren die ik nooit voor mogelijk hield. Tegelijkertijd is er altijd ruimte voor verbetering, vooral als het gaat om het versterken van diverse stemmen binnen de academische wereld.
Wat kunnen mensen doen als ze merken dat academische vrijheid in hun eigen land onder druk staat, zoals nu bijvoorbeeld in Amerika?
Ze moeten zich uitspreken en actie ondernemen. Academische vrijheid is geen vanzelfsprekendheid, die moet je beschermen. De Verenigde Staten heeft lang symbool gestaan voor academische vrijheid. Ik hoop dat dat zo blijft.
Wat is binnen jouw werkveld (de rechtswetenschap) momenteel jouw aandachtsgebied?
Internationale anti-corruptie. Ik richt me op het ontwikkelen van oplossingen voor landen die zelf niet in staat of niet bereid zijn om corruptie effectief aan te pakken.
Aan welke onderwerpen werk je bij de VU? Wat raakt jou daarin persoonlijk?
Ik werk aan internationaal mensenrecht, anti-corruptie, het tegengaan van witwaspraktijken, het terughalen van gestolen overheidsgeld, en hoe landen omgaan met onrecht en mensenrechtenschendingen uit een gewelddadig verleden. Het zijn onderwerpen die mij niet alleen academisch maar ook persoonlijk enorm raken.
Wat hoop je te bereiken in de komende vijf jaar?
Ik wil meer kwalitatief hoogstaand onderzoek en studieboeken publiceren, vooral gericht op het mondiale zuiden, met name landen in Afrika, Azië en Latijns-Amerika, waar grote groepen mensen nog steeds worden blootgesteld aan ongelijkheid, corruptie of gebrekkige rechtsbescherming.
Wat is je grote droom?
Om hoogleraar te worden, en op die manier een blijvende, betekenisvolle bijdrage te leveren aan de internationale rechtswetenschap.
Laat gevlucht talent bloeien!
Geef gevluchte studenten en professionals zoals Prosper de kans zich te ontwikkelen. Met jouw donatie maak jij een wereld van verschil.
Help jij gevlucht talent op weg?
![UAF-logo-staand-zonder-payoff-[RGB]](https://www.uaf.nl/wp-content/uploads/2023/02/cropped-UAF-logo-staand-zonder-payoff-RGB-223x300.png){kind=logo}
