Hafsa: ‘Je moet sterk in je schoenen staan om je doelen te halen’

Wil je iets over jezelf vertellen?  

‘Ik ben Hafsa, 21 jaar. Ik ben geboren en getogen in Turkije. Viereneenhalf jaar geleden ben ik naar Nederland gekomen. Ik zat in mijn eindexamenjaar in Turkije. ‘ 

Waarom ben je gevlucht?  

‘Ik had een heel goed leven in Turkije. Echter, op een nacht is alles veranderd. We moesten vluchten omdat het voor ons niet meer veilig was in het land. We hebben asiel aangevraagd in Nederland voor politieke bescherming.’  

Hoe heeft het UAF geholpen? 

‘Het UAF heeft me aangemoedigd om mijn doelen te behalen en heeft mij financieel gesteund gedurende twee voorbereidende (schakel)jaren. Ze hebben mijn cursussen, examens en reiskosten gefinancierd. Dat waardeer ik enorm, want anders zou het onmogelijk zijn om deel te nemen aan deze voorbereidende jaren. Daarnaast heb ik een mentor gekregen die geneeskunde studeerde. We hadden een half jaar contact met elkaar. Zij heeft me geholpen met spreekvaardigheid en ze gaf me tips over de selectieprocedure. Het UAF organiseerde ook workshops waar ik meer te weten kwam over praktische zaken als inschrijven voor een opleiding, studievaardigheden en een stage regelen.’ 

Hoe kwam je bij het UAF terecht? 

‘Toen we naar Nederland zijn aangekomen, had ik leerplicht. Ik zat daardoor twee jaar in een Internationale Schakel Klas (ISK) voor buitenlandse scholieren waar je de Nederlandse taal leert naast de reguliere lessen. Mijn docent Nederlands en mentor van ISK heeft voor mij een traject gevonden aan de Erasmus Universiteit Rotterdam (EUR): het Voorbereidend Jaar Erasmus (VJE) voor gevluchte studenten. Dit is een samenwerking tussen het UAF en de EUR. Na een selectieprocedure heb ik te horen gekregen dat ik toegelaten was. Dit traject heeft in mijn geval twee jaar geduurd omdat ik een medische opleiding wilde volgen. Ik heb mijn deficiënties weggewerkt voor de vakken Engels, Nederlands, wiskunde B, natuurkunde, scheikunde en biologie.’  

Hoe vind je het om te studeren aan de EUR? 

‘Ik leef mijn droom. De EUR is een prestigieuze universiteit wereldwijd. We krijgen les van topdocenten. Met corona zijn alle lessen online, maar we konden als geneeskundestudenten soms fysiek les krijgen wat ik heel fijn vond. Daarnaast kan je heel laagdrempelig contact opnemen met je docenten. Er zijn ook heel veel studentenorganisaties waar je lid van kan worden en kennis kan maken met andere studenten.’  

Zijn er verschillen met het onderwijs in je geboorteland? 

‘In Turkije wordt er veel aandacht besteed aan de theoretische kant van de vakken in tegenstelling tot Nederland. Hier is inzicht en presenteren cruciaal. In Turkije staat de docent centraal, hier staan de studenten centraal. Hier moeten de studenten ook extracurriculaire activiteiten doen en cijfers zijn niet heel belangrijk. In mijn geboorteland moeten je cijfers heel hoog zijn om binnen te komen bij een studie.’  

Wat hoop je met je studie te doen? 

‘Mijn doel is een zelfstandig leven kunnen leiden. Een arts worden die haar patiënten waardeert, nieuwe ontwikkeling kan introduceren in haar vakgebied en iets terug te geeft aan de maatschappij. Hier heb ik een nieuw leven kunnen opbouwen en mijn droom kunnen verwezenlijken. Ik leef nu mijn droom, ondanks alle obstakels die ik moest overwinnen. De afgelopen vier jaren waren niet makkelijk, maar ik heb wel het resultaat van mijn motivatie en harde werken gekregen. Mijn motto is ‘Luck is what happens when preparation meets opportunity’. Ik heb heel veel steun van mijn ouders, zusjes en mijn docenten gekregen. Ze hebben altijd in me geloofd.’  

Wat voor toekomstplannen heb je? 

‘Ik ben van plan om een research master te volgen voordat ik begin met mijn coschappen. Ik wil specialiseren in gynaecologie, in kinder-KNO of in chirurgie. Daarnaast wil ik zelf een stichting oprichten voor gevluchte studenten die interesse hebben in medische opleidingen. Op die manier wil ik mijn eigen kennis en ervaring gebruiken om de gevluchte studenten te helpen hun dromen waar te maken. Als gevluchte student kom je heel veel moeilijkheden en obstakels tegen. Je moet sterk in je schoenen staan om je doelen te halen. Daarnaast moet je ook goede connecties en een netwerk hebben. Dus, ik wil met een stichting mijn lotgenoten helpen.’