Waarom we de pilot Leren en Werken in de techniek in het leven riepen

‘In mijn werkregio, de regio Zuid, heeft een aanzienlijk deel van de studenten een technische achtergrond’, zegt Manou. ‘Tegelijkertijd kampen veel technische werkgevers met een tekort aan geschoold personeel. Dat komt mooi uit, zou je zeggen. Toch blijkt het voor vluchtelingstudenten met een technische achtergrond lastig om een baan op niveau te vinden. Vraag en aanbod sluiten niet naadloos op elkaar aan. Daar ligt dus een uitdaging.’

‘Samen met de Fontys Hogescholen hebben we een voortraject opgezet om studenten in een half jaar tijd klaar te stomen voor een technische associate degree opleiding, een duale studie waarin werken en leren hand in hand gaan. Met dit traject dichten we het gat tussen vraag en aanbod.’

Goede begeleiding

‘Uit ervaring weten we dat de reguliere weg voor vluchtelingstudenten niet makkelijk is’, gaat Manou verder. ‘Neem Ibrahim. Hij startte in 2017 een studie Werktuigbouwkunde aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen. Dat werkte niet. Het tempo lag te hoog en de taal was een obstakel. Aan het talent en de interesse voor het vak ligt het niet bij jongens als Ibrahim. Het zijn de cultuurverschillen en de taalbarrière. Goede begeleiding is dus essentieel.’

Het pilotprogramma Leren en Werken in de techniek biedt zeventien technische talenten uitzicht op een duurzame plek op de arbeidsmarkt. Voor iedereen heeft de samenwerking voordelen: werkgevers krijgen de kans om talentvolle technici aan zich te binden, studenten als Ibrahim starten optimaal voorbereid aan een studie en hebben uitzicht op een passende baan en voor Fontys Hogescholen en het UAF is het traject een manier om de kans op studiesucces te vergroten. Manou: ‘Alle betrokken partijen hebben er baat bij. Uiteindelijk profiteert de hele samenleving. Het is echt een win-win-win-situatie.’

Onbekend maakt onbemind

Voor een duale opleiding is een werkervaringsplek vereist. En dat is nog best lastig te regelen als je geen netwerk hebt. Manou: ‘Net nieuw in Nederland ken je logischerwijs nog niet veel mensen. Zie dan maar eens een werkplek te regelen. Dat is moeilijk. Daarom hebben we tijdens het voortraject een bijeenkomst georganiseerd waar werkgevers en gevluchte professionals met elkaar in gesprek gingen. Tijdens die dag zijn veel contacten gelegd. Ibrahim kwam daar voor het eerst in contact met de NS.’

NS is een van de werkgevers waar het UAF goed contact mee heeft, maar het blijft een uitdaging om bedrijven aan te haken. Manou: ‘Onbekend maakt onbemind. Vluchtelingstudenten zijn niet altijd direct inzetbaar. Een traject als Leren en Werken vraagt best een investering qua tijd en aandacht. Daar staat ook wat tegenover, want jongens als Ibrahim zijn in de regel erg gemotiveerd en enorm loyaal. Bijna alle werkgevers die zich in de afgelopen jaren aan ons hebben verbonden zeggen na afloop: “Het is het waard, we zijn blij dat we het hebben gedaan.” Ibrahim is niet de eerste vluchtelingstudent die de kans krijgt bij de NS. En hopelijk ook niet de laatste’

Foto: UAF