Als meisje in Afghanistan mocht Zala (38) jarenlang niet naar school. Toch ontstond in die kindertijd haar droom: rechten studeren. Onmogelijk voor vrouwen in Afghanistan. In Nederland greep ze haar kans. Dankzij onuitputtelijk doorzettingsvermogen haalde ze haar master criminologie. ‘Het UAF heeft altijd vertrouwen in mij gehad.’
‘Is dat niet veel te hoog gegrepen? Hoe vaak ik dát niet heb gehoord’, vertelt Zala over haar studieloopbaan. Zala was 23 toen ze aankwam in Nederland. ‘Aan iedereen in het azc vertelde ik dat ik rechten wilde studeren. Viavia hoorde ik al snel over het UAF. Ik was zo opgelucht. Dat er zo’n organisatie bestond gaf me hoop: ik had nog kansen.’
Stiekem naar school
De mogelijkheid om te studeren was voor Zala nooit vanzelfsprekend. Op haar negende greep de Taliban voor het eerst de macht in Afghanistan. Vanaf dat moment was naar school gaan verboden. ‘Mijn ouders lieten mij stiekem illegale lessen volgen. Mijn moeder maakte een speciaal tasje voor onder mijn gewaad, waarin ik mijn schoolspullen kon verstoppen.’
Nadat de Taliban werd verdreven, was studeren voor Zala als vrouw nog steeds een gevecht. ‘Mijn ouders werden er door iedereen op aangesproken: van complete vreemden tot naaste familieleden.’ Ook door andere vrije opvattingen van Zala’s familie, waar ze liever niet over uitweidt, werd de sociale en politieke dreiging te groot. De familie moest vluchten.
Om 5.00 uur op
Al snel na aankomst in Nederland maakte Zala kennis met haar begeleider van het UAF. ‘Eerst moest ik de taal leren,’ weet ze nog. ‘Het UAF wees me op taalcursussen en ik volgde ze allemaal, zodat ik meerdere dagen per week les had. Voor één cursus moest ik om 5.00 uur op, om mijn ov-aansluiting te halen. Dat heb ik maanden gedaan.’
Het harde werk wierp zijn vruchten af. Na één jaar haalt Zala haar staatsexamen Nederlands. ‘Daarna begon ik op het mbo. De opleiding juridisch medewerker had ik zelf uitgekozen, maar het UAF hielp met alle regelzaken. Inschrijven, betalingen, extra taalles zoeken: dat ik die dingen uit handen kon geven, maakte voor mij een heel groot verschil.’
Juist omdat ik uit een land kom waar ik als vrouw geen rechten had, heb ik een groot gevoel voor rechtvaardigheid.
Mentale steun
Na het mbo en het hbo start Zala met haar rechtenstudie aan de Universiteit van Maastricht. Elke dag zat ze in de bieb. ‘Nooit opgeven is niet alleen een goede eigenschap,’ vertelt Zala over haar doorzettingsvermogen. Naast haar studie biedt ze intensieve mantelzorg aan haar ouders. ‘Soms ging ik door, tegen beter weten in. Ook in de zwaarste periode, toen mijn moeder overleed. Toen werd het écht te veel.’
‘Het UAF heeft ook op die momenten nooit het vertrouwen in mij verloren. “Vertel er maar over” zei mijn begeleider als ze wist dat ik het moeilijk had. Naast alle financiële steun was juist ook die mentale steun zo waardevol voor mij. Dat miste ik soms in mijn omgeving.’
Anderen inspireren
Inmiddels heeft Zala hem op zak: haar master criminologie. Haar grote droom is een baan bij het openbaar ministerie. ‘Juist omdat ik uit een land kom waar ik als vrouw geen rechten had, heb ik een groot gevoel voor rechtvaardigheid’, vertelt ze over haar motivatie. ‘Door mijn ervaring met beide culturen kan ik echt iets betekenen voor de Nederlandse maatschappij.’
Op dit moment solliciteert Zala, op haar droombaan én op functies bij overheidsinstanties, de politie en advocatenkantoren. Tussendoor werkt ze als juridisch begeleider bij een vluchtelingenorganisatie. ‘Als vrijwilliger kan ik een motivatie zijn voor andere vluchtelingen: nu ben je misschien nieuw, ken je de weg en de taal nog niet. Maar er zijn kansen om te grijpen. Ook voor jou.’
Laat gevlucht talent bloeien
Geef gevluchte studenten en professionals als Zala de kans zich te ontwikkelen. Met jouw donatie maak jij voor hen een wereld van verschil.
