Iyrna (17) vluchtte drie jaar geleden naar Nederland. Hier haalde ze haar middelbare schooldiploma en het staatsexamen Nederlands. Torenhoge kosten staan een vervolgstudie in de weg. Want Oekraïense jongeren hebben geen recht op studiefinanciering en betalen al snel duizenden euro’s meer per jaar dan Nederlandse studenten.
‘In Oekraïne was ik al een goede leerling. Ik droomde ervan om sterrenkunde te studeren. Of scheikunde. Misschien wel in het buitenland. Ik dacht: waarom niet? Ik had alle kansen en mogelijkheden. Maar toen kwam de oorlog.’
‘Vanaf dat moment was er stress. Soms ging het luchtalarm wel acht keer per dag af. Je wist nooit wat er vijf minuten later zou gebeuren. Die constante angst doet wat met je. Ik weet nog dat ik op mijn kamer zat toen het luchtalarm wéér afging: ik wist dat ik moest schuilen, maar ik deed het niet. Ik was gewoon leeg.’
Dunne muren
‘Uiteindelijk werd het te gevaarlijk. Samen met mijn moeder en broertje vluchtte ik naar Nederland. Mijn vader en oudere broer moesten achterblijven, want mannen tussen de achttien en achtenzestig mogen het land niet uit.’
‘Hier deel ik samen met mijn moeder en broertje een kamer in de opvang. Het is een oude school, waar in totaal honderdtwintig mensen uit Oekraïne verblijven. De muren zijn dun. Ik hoor alles wat er gebeurt bij de buren of op de gang. Maar ik kan inmiddels goed in drukke ruimten studeren.’
(Lees verder onder de button)
Laat gevlucht talent bloeien
Geef gevluchte studenten, professionals en wetenschappers de kans zich te ontwikkelen. Met jouw donatie maak jij voor hen een wereld van verschil.
‘Eerst deed ik alleen de taalschool. Talen liggen mij goed, dus ik mocht al snel naar het vwo. Ondertussen haalde ik ook het staatsexamen Nederlands en mijn Oekraïense middelbare schooldiploma, dat gelijkstaat aan de Nederlandse havo.’
Alleen een ander paspoort
‘Met deze papieren op zak, zou ik aan een vervolgstudie kunnen beginnen. Ik had al wel gehoord over de hoge studiekosten, maar dacht ik: die gelden vast niet voor mij. Ik spreek dezelfde taal als mijn klasgenoten en heb hetzelfde intellect. Alleen mijn paspoort is anders. Dat er alleen daarom andere regels zijn, kan ik niet begrijpen.’
‘Nu, in de zomervakantie, heb ik minder mogelijkheden om Nederlands te oefenen. Mijn bijbaantje bij de supermarkt is niet genoeg. Alleen daaruit blijkt al hoe belangrijk studeren is. Als ik niet mag studeren, wat moet ik anders? Ik wil graag dingen doen waar ik van kan leren.’
Soms ging het luchtalarm wel acht keer per dag af. Je wist nooit wat er vijf minuten later zou gebeuren
‘Alle Oekraïners hebben zorgen. Om hun familie, om hun huis. Dat de zorgen rondom studeren er ook nog bijkomen, vind ik lastig. Misschien is de oorlog over tien jaar wel voorbij. Dan wil ik zo graag een goede baan hebben om mijn familie te kunnen helpen.’
Een andere weg
‘“Je hebt het in je” zeggen mijn ouders altijd over mijn ambities. Ik houd van studeren, maar in Nederland doe ik extra mijn best. Altijd kijk ik: wat kan ik nóg beter doen? Het leren heeft me zoveel tijd gekost. Zoveel moeite. Dat is toch niet allemaal voor niets geweest? Er moet een andere weg zijn.’
![UAF-logo-staand-zonder-payoff-[RGB]](https://www.uaf.nl/wp-content/uploads/2023/02/cropped-UAF-logo-staand-zonder-payoff-RGB-223x300.png){kind=logo}
