Nieuws, blogs en verhalen

Actueel - UAF

Aanpassen - UAF

Vrezen voor het onbekende - UAF

Twee minuten - UAF

De echte wereld begint niet in het buitenland - UAF

'Wat kunnen we doen?' vroeg zij (13) - UAF

Op bezoek bij de koning... ja, dat kan in Nederland - UAF

Nog steeds wil niemand ze hebben (maar het is nooit te laat) - UAF

Artsentekort groeit, terwijl ervaren statushouders staan te popelen – huh? - UAF

Op Wereldvluchtelingendag gun ik iedereen een Winifred - UAF

<h6>Er is veel behoefte aan hbo-verpleegkundigen. Tegelijkertijd staan veel vluchtelingen met een verblijfsstatus, die affiniteit hebben met de zorg, ongewenst aan de kant. Om deze patstelling te doorbreken hebben het UAF, de Hogeschool van Amsterdam en SIGRA (netwerk van zorgorganisaties) de handen ineengeslagen. In oktober start een nieuw opleidingstraject waarmee statushouders zich kunnen ori&euml;nteren op de hbo-opleiding tot verpleegkundige.</h6>
Te weinig vluchtelingen krijgen toegang tot een opleiding of baan die aansluit bij hun kennis en talenten. Daarom richt dit opleidingstraject zich speciaal op hen; vluchtelingen met een verblijfsvergunning die altijd al graag verpleegkundige wilden worden of zich willen laten om- of bijscholen omdat zij al ervaring hebben in de zorg. Zeven maanden lang worden zij intensief voorbereid op de hbo-opleiding Verpleegkunde en leren daarnaast hoe de Nederlandse zorg is georganiseerd. Om dit ook in de praktijk mee te maken, lopen zij een snuffelstage in twee zorgsectoren, bijvoorbeeld in de ouderenzorg, de psychiatrische zorg of in de wijkzorg.
<h5>Duurzaam instromen in de maatschappij</h5>
Mardjan Seighali, directeur UAF: &lsquo;Over de zorg kun je je grote zorgen maken. Je kunt &oacute;&oacute;k bijdragen aan de oplossing en slimme routes naar de zorg organiseren. Daar richten wij ons op, samen met werkgevers en opleiders. Dit traject was een lang gekoesterde wens en nu gaat het echt van start, dat is geweldig.&rsquo;

&lsquo;Deze samenwerking heeft als doel dat statushouders duurzaam kunnen instromen in de maatschappij&rsquo;, zegt Mayke Rameckers, afdelingshoofd International Office &amp; Taalteam bij de Hogeschool van Amsterdam. &lsquo;En dan &oacute;&oacute;k nog op beroepen waar tekorten voor zijn. Dat is voor de maatschappij erg goed, en tegelijk biedt het deze mensen echt een toekomst. Het mes snijdt zo aan twee kanten.&rsquo;
<h5>Nederlandse zorg: totaal anders</h5>
De eerste maanden leren de deelnemers hoe het Nederlandse zorgstelsel in elkaar zit. De zorg is hier in allerlei opzichten anders georganiseerd dan in een land als Syri&euml;: bijvoorbeeld de mogelijke beroepen, de zorgsectoren en de omgangsvormen tussen zorgverlener en pati&euml;nt. Daarna krijgen de studenten onder meer les in pathologie en anatomie. Ook krijgen zij taalles met specifieke aandacht voor vaktermen en communicatievaardigheden.

Het opleidingstraject start op 5 oktober en loopt tot april. De eerste lichting van 17 statushouders heeft in zijn geheel al ervaring opgedaan in hun land van herkomst. Zij komen onder meer uit Syri&euml;, Eritrea, Ethiopi&euml;, Turkije en Gambia. Na de ori&euml;ntatieperiode kunnen de deelnemers een voltijd opleiding Verpleegkunde aan de Hogeschool van Amsterdam volgen, of leren en tegelijk werken via een ziekenhuis of zorginstelling.

Foto: Suzanne Blanchard

Vluchteling krijgt steuntje in de rug richting opleiding verpleegkunde

Op 21 september ondertekenen de Colleges van Bestuur van zes Amsterdamse hoger onderwijsinstellingen een akkoord voor divers, inclusief en maatschappelijk betrokken hoger onderwijs. De instellingen zetten zich gezamenlijk in voor een inclusieve en rechtvaardige samenleving waarbinnen geen ruimte is voor racisme en discriminatie. Met het &lsquo;<a href="https://admin.dezwijger.nl/wp-content/uploads/2020/09/16.09.20-Onderwijsakkoord-definitief.pdf">Amsterdams Akkoord Hoger Onderwijs</a>&rsquo; binden de onderwijsinstellingen zich aan het opstellen van concrete en meetbare doelen. Deze doelen benadrukken het tegengaan van kansenongelijkheid, waarbij meer representatie, toegankelijkheid, betrokkenheid in de stad, gedeelde kennisproductie en een veilige leer- en werkomgeving voor iedereen wordt nagestreefd.

Het akkoord is het resultaat van een intensieve samenwerking tussen de verschillende hogere onderwijsinstellingen en externe partijen, waaronder het UAF en Pakhuis de Zwijger.&nbsp; Wij hebben onze kennis en expertise gedeeld over onder andere de toegankelijkheid van het hoger onderwijs voor vluchtelingen.

De ondertekening vindt plaats van 17:00-18:00 en is onderdeel van WeMakeThe.City 2020, een online programma dat wordt uitgezonden vanuit Pakhuis de Zwijger. Betrokkenen en ge&iuml;nteresseerden kunnen meekijken<a href="https://dezwijger.nl/programma/reset-education"> via een live verbinding</a>.

&nbsp;

Betrokken onderwijsinstellingen: Vrije Universiteit Amsterdam, Hogeschool van Amsterdam, Gerrit Rietveld Academie, Universiteit van Amsterdam, Hogeschool InHolland, Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten.
Kernpartners: WeMakeThe.City, Pakhuis de Zwijger, het UAF, Echo Expertisecentrum Diversiteitsbeleid
Mediapartners: Omroep Salto, AT5

Instellingen ondertekenen akkoord voor inclusief en divers onderwijs

<h6>Khatera&nbsp;Sarwari&nbsp;(43) kwam vier jaar geleden naar Nederland met in haar rugzak een afgeronde rechtenstudie &eacute;n werkervaring. Het pad dat ze voor zichzelf uitstippelde: de taal leren, studeren en daarna werken, om zo zichzelf en haar familie in Afghanistan een beter leven te geven. Haar taal kan nog beter en een eerste studiepoging mislukte, maar Khatera laat het er niet bij zitten. &lsquo;Ik doe het stap voor stap.&rsquo;&nbsp;</h6>
Khatera&nbsp;was net een&nbsp;maand bezig met de BBL-opleiding Management Assistant aan opleidingscentrum&nbsp;Aventus&nbsp;toen haar stagebegeleider haar adviseerde om een ander beroep te kiezen.&nbsp;Khatera: &lsquo;Waarom is me nooit echt duidelijk geworden. Ik geloof dat ze op mijn stageplek iemand zochten met betere schrijf-, luister-, en spreekvaardigheden. Geef me een kans, dacht ik, maar het had geen zin. Er was al besloten dat ik moest stoppen. Een Nederlander in Afghanistan heeft toch ook tijd nodig om zich aan te passen?&rsquo;&nbsp;
<h3>Een nieuwe studie&nbsp;</h3>
Khatera&nbsp;belandde in een depressie en ging in gesprek met een psycholoog. &lsquo;Mijn vader is achttien jaar geleden overleden, mijn broer heeft hartproblemen en mijn zusje mag vanwege de situatie in mijn thuisland niet werken. Mijn analfabete moeder staat er alleen voor. Ik voel me verantwoordelijk voor mijn familie in Afghanistan en wil graag iets opbouwen in Nederland. Dat aan die droom zo snel een einde leek te komen was een grote teleurstelling.&rsquo;&nbsp;
<blockquote>Ik wil zo snel mogelijk met een nieuwe studie beginnen</blockquote>
De sombere periode duurde vier maanden. Begin dit jaar rechtte ze haar rug en nam ze contact op met haar contactpersoon bij de gemeente. Khatera&rsquo;s boodschap: ik wil niet wachten tot september, maar zo snel mogelijk met een nieuwe studie beginnen. De gemeente nam vervolgens contact op met het UAF. Khatera: &lsquo;Mijn begeleider&nbsp;bij het UAF hoorde mijn verhaal aan en informeerde mij over de opleiding Interculturele Opvoedcoach. Dat sprak mij meteen aan. Daarna ging het snel. De gemeente zei dat ik te laat was om in februari te beginnen, maar ik zette door en uiteindelijk was het&nbsp;toch mogelijk.&rsquo;&nbsp;
<h3>Werken &eacute;n leren&nbsp;</h3>
De opleiding die ze nu volgt past bij&nbsp;Khatera&nbsp;en bij haar werkervaring. Naast haar baan op het Afghaanse Ministerie van Economische Zaken werkte ze in haar thuisland drie dagen per week als maatschappelijk werker voor een buitenlandse ngo die dakloze vrouwen ondersteunt. In de opvang in Ter Apel en in het asielzoekerscentrum in Delfzijl was ze bovendien actief als vrijwilliger. En haar afgeronde universitaire studie Rechten dan? &lsquo;Met een Nederlands diploma zijn mijn kans op de arbeidsmarkt groter, maar om een hbo- of WO-studie te volgen moet ik mijn staatsexamen halen. Ik heb ervoor gekozen om daar niet op te wachten. Ik zie deze mbo-opleiding als een begin, ik doe het stap voor stap.&rsquo;&nbsp;&nbsp;
<h3>&lsquo;Mijn eigen leven is ook belangrijk&rsquo;&nbsp;</h3>
De&nbsp;tranen van de teleurstelling van afgelopen jaar zijn inmiddels opgedroogd.&nbsp;Khatera&nbsp;kijkt met goede moed naar de toekomst. Ze woont in Groningen, is daar lid van een Afghaanse vereniging, gaat naar school en loopt voor haar opleiding twee dagen per week stage bij stichting Ummah Care Network. In haar vrije tijd leert ze Nederlands via online modules. Daarnaast leest en schrijft ze graag. Ze publiceerde onder meer een kinderboek in het Nederlands: Het verhaal van een arm Afghaans kind.&nbsp;&nbsp;

&lsquo;Het is goed&rsquo;, antwoordt&nbsp;Khatera&nbsp;op de vraag hoe ze zich nu voelt. &lsquo;Mijn stagebegeleider is aardig en helpt me en mijn begeleiders bij het UAF motiveren me om door te gaan. Daar krijg ik energie van. Ik weet waar ik het voor doe: voor mijn familie in Afghanistan, maar ook voor&nbsp;mezelf. Een man, een gezin, dat wil iedereen uiteindelijk toch graag? Mijn eigen leven is ook belangrijk.&rsquo;&nbsp;

Foto: Suzanne Blanchard

Vluchten, vallen, opstaan en weer doorgaan 

Hoe een leerwerktraject Aziz helpt om nieuwe wortels te maken - UAF

Vluchten, vallen, opstaan en weer doorgaan

Vluchten, vallen, opstaan en weer doorgaan

Vluchten, vallen, opstaan en weer doorgaan

Vluchten, vallen, opstaan en weer doorgaan

Nieuws, blogs en verhalen

Filter resultaten op thema of zoek

Aanpassen

Vrezen voor het onbekende

Twee minuten

De echte wereld begint niet in het buitenland

‘Wat kunnen we doen?’ vroeg zij (13)

Op bezoek bij de koning… ja, dat kan in Nederland

Nog steeds wil niemand ze hebben (maar het is nooit te laat)

Artsentekort groeit, terwijl ervaren statushouders staan te popelen – huh?

Op Wereldvluchtelingendag gun ik iedereen een Winifred

Hoe een leerwerktraject Aziz helpt om nieuwe wortels te maken