‘Ik heb van Mohamad geleerd dat je keuzes moet durven maken’

‘Waarom ik geïnteresseerd was in een mentor van Accenture?’ herhaalt Mohamad Fatteh (36, uit Syrië) de vraag terwijl hij om zich heen kijkt in een loungeruimte op de zestiende verdieping van het Accenture-kantoor op Amsterdamse Zuidas. ‘Accenture werkt aan geweldige projecten. Op hun website kwam ik veel interessante vacatures tegen. Een mentor was dé kans om hier binnen te komen.’

‘De motivatie van Mohamad is ons mentoringprogramma in een notendop’, legt Monique Veltman, Medewerker Mentoring bij het UAF, uit. ‘Relevante diploma’s en kennis zijn essentieel, maar niet voldoende om een baan op niveau te vinden. Een netwerk, een verzorgd CV en het kunnen voeren van sollicitatiegesprekken zijn minstens zo belangrijk. Mentoren kunnen gevluchte professionals hierbij helpen.’

Mohamad studeerde Engels en Bedrijfskunde aan de universiteit van Damascus en werkte in Syrië bij verschillende banken. ‘Zijn staat van dienst is indrukwekkend’, vertelt Leonie Post (29), consultant bij Accenture en mentor van Mohamad. ‘Maar een plekje veroveren zonder netwerk is moeilijk. Ik heb zelf als recruiter gewerkt en ken de stapels sollicitatiebrieven die hier binnenkomen. Voor Mohamad was het fijn dat ik hem onder de aandacht kon brengen bij de juiste mensen.’ Mohamad: ‘Door Leonie was ik geen nummertje meer. Ik kreeg al in een vroeg stadium de kans om mezelf te laten zien.’

Mohamad solliciteerde uiteindelijk op de functie Data Visualization Analyst. De interviews bereidde hij samen met Leonie voor. Helaas zonder resultaat: Accenture liet aan Mohamad weten dat ze hem zien zitten als persoon, maar dat er ruimte is om zijn vakspecifieke kennis verder te ontwikkelen. ‘Ik kreeg een hele lijst met verbeterpunten mee’, zegt Mohamad lachend. Leonie: ‘Als hij de gevraagde kennis binnen zes maanden ontwikkelde, zou hij een contract aangeboden krijgen. Dat was niet realistisch. Hij heeft ook nog een gezin.’

Omdat Mohamad bij de gemeente Amsterdam – waar hij sinds april 2017 een traineeship volgt – zelf een plek vond als Financieel Data Analist en startte met een master Business Administration, besloot hij Accenture te laten voor wat het is. Mohamad: ‘De functie die ik nu heb past bij me. Bovendien krijg ik bij de gemeente Amsterdam alle kansen om mezelf te ontwikkelen.’

Geen baan bij Accenture dus voor Mohamad, maar spijt van het traject met Leonie heeft hij niet. Integendeel: ‘Dankzij het mentoringprogramma weet ik welke kennis ik nodig heb om te solliciteren op banen die ik interessant vind. Ik heb een cursus Tableau (analysesoftware) gedaan en volg nu ook een SAP-training (bedrijfssoftware). Als je nieuw bent in Nederland ligt de focus op het leren van de taal, maar ik weet nu: je vakkennis blijven ontwikkelen is minstens zo belangrijk.’

En Leonie? ‘Het was een mooi traject en we zien elkaar nog steeds. Mohamad is een waardevol contact. Ik heb van hem geleerd dat je keuzes moet durven maken. Voor mij en mijn collega’s is het heel verleidelijk om in de gouden kooi te blijven zitten. Terwijl: als je een stap wilt zetten betekent dat vaak iets doen wat buiten je comfort zone ligt. Mohamad doet dat gewoon.’ Toevallig of niet: nadat ze Mohamad leerde kennen startte Leonie met een cursus interieurarchitectuur. ‘Dat wilde ik al langer, maar ik verzon altijd wel een reden om het toch niet te doen.’

Mohamad kijkt om zich heen. ‘Of ik hier op een later moment terug kom om te solliciteren weet ik niet’, zegt hij desgevraagd. ‘Ik zit nu goed bij de gemeente Amsterdam. Zodra ik klaar ben met mijn traineeship, ga ik verder solliciteren binnen de gemeente.’ En zijn droombaan? ‘Ooit wil ik een designhotel openen.’ We kijken naar Leonie, interieurarchitect in wording. Ze lacht. ‘Ja, we hebben er al wel over gesproken. Hoe leuk zou dat zijn? Dan doe ik het voor een vriendenprijsje.’

Foto Leonie en Mohamad: Suzanne Blanchard